ağarmaq — f. 1. Ağ olmaq, ağ rəng almaq. Divarlar əhənglənəndən sonra yaxşı ağardı. Kətan yuyulduqca ağarar. 2. Qarla örtülmək, qar basmaq. Qar basmış və ağarıb gedən çöllərdən və təpələrdən başqa bir şey gözə dəymirdi. M. İ.. Ağarıbdır düzlər, çöllər; Buz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağarma — «Ağarmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bət-bəniz — is. bax bəniz. Şiddətli ildırımdan Günəş bağırdı. O birilərində də bətbəniz qalmadı. A. Ş.. Üçgünlük dəniz səfəri çoxu gəmiyə minməmiş əsgərdə bət bəniz qoymamışdı. Ə. Ə.. <Pərzad:> Buna bax! Qızın bət bənizi qalmayıb ha! M. C.. Bət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağarışmaq — f. 1. Ağarmaq, görünmək (çoxlu ağ şey haqqında); ağarmağa başlamaq. Dəmir yolundan o yana . . qamışlıqlar arasında balaca gölməçələr ağarışırdı. M. Hüs.. Üfüq yavaş yavaş ağarışırdı; Tarlada üç dəstə qız yarışırdı. S. V.. 2. Bax ağarmaq 7 ci… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dan — is. Günün doğmasına azca qalmış havanın işıqlanması, sabah açılarkən günəşin üfüqdə ilk ağarması. Dan işığı. – Axşamın sirrini dan bilər. (Ata. sözü). Sübhün xəbərini gətirəndə dan; Yorğun dost gözləri halsız qapandı. M. D.. Dan atmaq – bax dan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zeh — I (Gəncə, Goranboy, Tovuz) rəf. – Nənəm deyir ki, biz zehə qav qajax yığardıx, indiki öylərdə zeh yoxdu (Goranboy); – Dayımgillərdə indi də var zeh (Tovuz) II (Kürdəmir) haşiyə. – Pəncərənin qırağına zeh çəkdilər III (Cəbrayıl) taxtaları bir… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
birçək — is. 1. Qulaqların üstündən çıxan saçın qövs şəkilli hissəsi (qadınlarda). Qaşın qabağında seyqəlli birçək; Sayə salmış üzə şölə mübarək. M. P. V.. 2. Ümumiyyətlə saç. <Səfər> birçəklərini qotaz daramazdı, papiros çəkməzdi, aşurada başını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəyazlanmaq — f. Ağarmaq, ağ rəng almaq. Pərdə bəyazlandı, lampalar söndü, kino verilişi başlandı. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dodaq — is. 1. Ağız kənarlarını təşkil edən iki mütəhərrik dəri damar büküklərindən hər biri. Adamın iki dodağı olur. Alt dodaq. Üst dodaq. Nazik dodaq. – <Əhməd:> Qara saçları, eşqlə dolu uzun kirpikli gözləri, ərəbi burnu, hamısından artıq gözəl… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dən — is. 1. Dənli bitkilərin məhsulunun hər bir dənəsi, ayrı ayrı toxumu, tumu. Dənin ağırlığından sünbüllər başını əyir, biçinçilərə gəl gəl deyir. M. C.. Qarğıdalının da dəninin çox hissəsi sulu karbonlardan ibarətdir. Dən bağlamaq (tutmaq) – dənli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti